«Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο— καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο— το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή— ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός— κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. »

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ «Ασκητική»

Follow @maitr_margarita

 

Αρρώστια είν´ η νιότη, περνάει!

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο τελευταίος πειρασμός»

 

Follow @maitr_margarita

 

«Ο Γρηγόρης εγρηγόρει κι ο Μελέτης εμελέτεα, κι ο Γρηγόρης την επήρε του Μελέτη τη γυναίκα!»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

 

Follow @maitr_margarita

 

«-Πότε ένας άνθρωπος είναι λυτρωμένος; ρώτησαν μια φορά ένα μουσουλμάνο άγιο… – Όταν, αποκρίθηκε ο άγιος, αγοράζει και πουλάει, κι ο νους του είναι στα περιβόλια…»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

 

Follow @maitr_margarita

 

«Μια μέρα ο Αλλάχ βρέθηκε μπόσικος, έπιασε φωτιά και κοπριά κι έπλασε το Ρωμιό. Μα ευτύς, ως τον είδε, το μετάνιωσε. Είχε ένα μάτι ο αφιλότιμος που τρυπούσε ατσάλι. «Τι να γίνει τώρα, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα. Ας πιάσω να κάμω τώρα τον Τούρκο, να σφάξει το Ρωμιό, να βρει ο κόσμος την ησυχία του.» Και ευτύς, χωρίς να χασομεράει, βάνει σ’ ένα ταψί τον Τούρκο και το Ρωμιό να παλέψουν. Πάλευαν, πάλευαν ως το βράδυ, κανένας δεν έριχνε το κάτω τον άλλον Μα ευτύς, ως σκοτείνιασε, βάνει ο άτιμος  Ρωμιός τρικλοποδιά, κάτω ο Τούρκος! « Ο διάολος θα με πάρει, μουρμούρισε ο Αλλάχ, την έπαθα πάλι. Τούτοι οι Ρωμιοί θα φάνε τον κόσμο, πάνε οι κόποι μου χαμένοι… Τι να κάμω;» Ολονύχτα δεν έκλεισε μάτι ο κακομοίρης, μα το πρωί, πετάχτηκε απάνω και χτύπησε τις χερούκλες του: «Βρήκα βρήκα» φώναξε. Έπιασε πάλι φωτιά και κοπριά, κι έφτιαξε έναν άλλο Ρωμιό, και ους έβαλε στο ταψί να παλέψουν. Άρχισε το πάλεμα. Τρικλοποδιά ο ένας, τρικλοποδιά κι ο άλλος. Μπηχτές ο ένας, μπηχτές κι ο άλλος. Μπαμπεσιά ο ένας, μπαμπεσιά κι ο άλλος… Πάλευαν, πάλευαν, έπεφταν, σηκώνουνταν, πάλευαν πάλι, ξανάπεφταν, ξανασηκώνουνταν, πάλευαν… Κι ακόμα παλεύουν! Κι έτσι ο κόσμος βρήκε την ησυχία του…!»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

 

«Τι άτιμη ράτσα! Συλλογίζουνταν.. τι αλεπούδες και μπεχλιβάνηδες και διάολοι! Κόρακας κοράκου μάτι δε βγάνει – Ρωμιός όμως Ρωμιού, και μάτια και φρύδια και μύτες και μασέλες…! .»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

 

Follow @maitr_margarita

 

«Οι δυο του κόρες βγήκαν από την ξώπορτα κρυφά κι ανηφόριζαν κι αυτές, μελαχρινές, παχουλές, με το πυκνό χνούδι στο απανωχείλι και με τις ιδρωμένες μασκάλες τους που μύριζαν μόσκο. Σα να ‘ταν αγρίμια που ήρθε ο καιρός τους, δεν τις χωράει πια το σπίτι, στένεψε το στρώμα, και βγήκαν έξω και ρίχνουν άγριες παρακλητικές ματιές δεξά ζερβά και ζητούν το αρσενικό. Αν ήταν γελάδες, θα μουκανιούταν λυπητερά. Αν ήταν λιόντισσες, θα βρουχιούταν τη νύχτα και θα σειόταν το δάσο. Αν ήταν γάτες, θα κυλιούνταν ανάσκελα στα χώματα και θα ούρλιαζαν απάνω στις στέγες. Μα ήταν γυναίκες, και χαμήλωναν τα μάτια όταν περνούσε κανένας νιος, και χιχίριζαν πίσω του και τον περιγελούσαν:

-Κοίτα τον κακομοίρη πως καμπουρίζει, κοίτα κανιά, χαρά στο λεβέντη!

Και του κρατούσαν κακία γιατί πέρασε και δε ρίχτηκε απάνω τους να τις αναποδογυρίσει στις πέτρες…»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

Follow @maitr_margarita

 

«Άνοιξε το μικρό βιβλιαράκι, όπως ανοίγουμε στη μεγάλη ζέστη μια πόρτα που δίνει στη θάλασσα. Κι άρχισε πάλι να κολυμπάει και να δροσίζεται μέσα στο άγιο κείμενο. Ξέχασε μονομιάς ποια ρωτήματα τον τυραννούσαν, δεν είχε πια ρωτήματα ο νους του, ξεχείλιζε η καρδιά του απάντηση…»

ΝΙΚΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ  «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»

Follow @maitr_margarita