‘Arthur and George’, Julian Barnes

από basileios| ficciones.wordpress.com

Όλοι μας έχουμε κάποια πρόσωπα που τα έχουμε τοποθετήσει στο μυαλό μας σε μια θέση ‘ημίθεου’. Μπορεί ο ημίθεος αυτός να είναι ένας συγγραφέας, ένας επιστήμονας ένας ηθοποιός ή ένας αθλητής, ένα υπαρκτό ή και όχι πρόσωπο αλλά όποιο και να είναι το επάγγελμα και ο λόγος για τον οποίον έχει τοποθετηθεί σε αυτην την θέση η τελική λειτουργία αυτής της θεοποίησης είναι να μας βοηθήσει ψυχολογικά να ξεπεράσουμε την καθημερινότητά μας και τα ‘βαρετά’ μας προβλήματα αντικατοπτρίζοντας πολλές φορές στο μυαλό μας το μυαλό και την σκέψη του ‘ήρωά’ μας. Η συναντήσεις με αυτούς τους ήρωες όμως στην πλειονότητα των περιπτώσεων οδηγούν στην απόλυτη απογοήτευση μια που αποκαλύπτονται στο πρόσωπο του ‘ημίθεου’ όλες οι λεπτομέρειες και οι αδυναμίες που ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί πως καλύπτουν και την δική του καθημερινότητα κατεβάζωντας το είδωλο του αντικατοπτρισμού στο ίδιο επίπεδο με το δικό μας.

Το Arthur and George του Julian Barnes αφορά σε μια πραγματική τέτοια συνάντηση ενός κοινού καθημερινού ανθρώπου – του George Edalji που άδικα από ότι φαίνεται είχε καταδικαστεί για σφαγές ζώων το 1906 – με τον Arthur Conan Doyle συγγραφέα και δημιουργό του Sherlοck Holmes ο οποίος τελικά τον αθωώνει. Η συνάντηση όμως αυτή δεν είναι συνάντηση απογοήτευσης. Ο Arthur Conan Doyle σαν πρόσωπο larger than life αναδεικνύεται στα μάτια του Edalji – αλλά και των αναγνωστών – περισσότερο και από ημίθεος, κύριος των καταστάσεων, και λίγο πολύ ο ορισμός αυτού του περίεργου πράγματος που λέγεται english gentleman.

To σκηνικό της συνάντησης του Arthur με τον George είναι η βικτωριανή Αγγλία, η καθημερινότητά της, οι ιδέες της, οι προκαταλήψεις της. Η πλοκή του Arthur and George δεν περιορίζεται μοναχά στην ανάλυση του συγκεκριμένου γεγονότος μα καλύπτει ένα φάσμα από την ζωή και των δύο ηρώων που σε κάνει να κλείνεις το βιβλίο έχοντας στο νου σου ακριβώς τον χαρακτήρα και των δυο. Αν και το βιβλίο δεν λειτουργεί με την λογική της βιογραφίας οι χαρακτήρες και η σχέση του Arthur με τον George είναι οι πιο καλογραμμένοι και ξεκαθαρισμένοι που έχω διαβάσει ποτέ σε οποιοδήποτε βιβλίο.

…more

Follow @maitr_margarita

 

Στον Τζούλιαν Μπαρνς το Μπούκερ 2011

Την τέταρτη φορά που ήταν υποψήφιος βραβεύτηκε ο Άγγλος συγγραφέας | ΤΟ ΒΗΜΑ | του Γρηγόρη Μπέκου

Ο Άγγλος συγγραφέας Τζούλιαν Μπαρνς απέσπασε το Βραβείο Μπούκερ 2011 για τη νουβέλα του “The Sense Of an Ending“. Ήταν η τέταρτη (και εκ του αποτελέσματος η πιο τυχερή) φορά που ήταν υποψήφιος στη βραχεία λίστα για το σημαντικότερο λογοτεχνικό βραβείο του αγγλοσαξονικού κόσμου.

Ο 65χρονος νικητής (που έλαβε και το χρηματικό έπαθλο των 50 χιλιάδων λιρών) δήλωσε ανακουφισμένος και ενθουσιασμένος που τελικά κέρδισε το βραβείο κατά την ανακοίνωση του ονόματός του στην επίσημη τελετή στο Γκίλντχολ του Λονδίνου το βράδυ της Τρίτης 18 Οκτωβρίου.

Η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής Στέλλα Ρίμινγκτον, πρώην γενική διευθύντρια της αγγλικής μυστικής υπηρεσίας Μ-15, είπε ότι το βιβλίο «έχει όλες τις ενδείξεις ενός κλασικού έργου της αγγλικής λογοτεχνίας». Το σύντομο αυτό μυθιστόρημα του Μπαρνς για την φιλία των παιδικών χρόνων και τις ατέλειες της ανθρώπινης μνήμης είναι «εξαίσια γραμμένο, έχει έξυπνη και λεπτοδουλεμένη πλοκή και κάθε του ανάγνωση αποκαλύπτει στον αναγνώστη ένα νέο βάθος. Κρίναμε ότι αυτό το βιβλίο μιλάει στον άνθρωπο του 21ου αιώνα» υπογράμμισε η ίδια.

Με τη σειρά του ο Τζούλιαν Μπαρνς ευχαρίστησε την επιτροπή «για τη σοφία της – για την οποία δε θέλω να ακούσω κακή κουβέντα – και τους χορηγούς για την επιταγή τους» σχολιάζοντας έτσι εμμέσως και με χιούμορ τα βέλη που δέχθηκαν οι φετινοί κριτές ότι με τις επιλογές τους στη βραχεία λίστα δεν προέκριναν πάνω απ’ όλα την λογοτεχνική ποιότητα των μυθιστορημάτων (αποκλείοντας συγγραφείς όπως ο Άλαν Χόλινγκχερστ και ο Σεμπάστιαν Μπάρι). Η βράβευση του Τζούλιαν Μπαρνς βεβαίως αποκαθιστά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα πράγματα.

Είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου (με το ενδέκατο μυθιστόρημα) για μια από τις πιο εκλεπτυσμένες πένες της Αγγλίας, για έναν δόκιμο συγγραφέα που γεννήθηκε το 1946 στο Λέστερ και σπούδασε νομικά και γαλλική φιλολογία στην Οξφόρδη. Τρεις φορές κατά το παρελθόν έφτασε πολύ κοντά στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό, το 1984 με το μυθιστόρημα “Ο παπαγάλος του Φλωμπέρ”, το 1998 για το “Αγγλία, Αγγλία” και το 2005 για το “Άρθουρ και Τζορτζ” (όλα στα ελληνικά απ’ τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”).

Ευχαριστώντας την Σούζαν Ντιν που είχε την καλλιτεχνική επιμέλεια του βιβλίου ο Μπαρνς τόνισε πως «όσοι από εσάς έχετε δει το βιβλίο – πέραν των όσων πιστεύετε για το περιεχόμενό του – μάλλον θα συμφωνείτε ότι είναι ένα όμορφο αντικείμενο». Έσπευσε μάλιστα να συμπληρώσει ότι «το βιβλίο ως αντικείμενο, αν θέλει να επιβιώσει απέναντι στο ηλεκτρονικό βιβλίο, πρέπει να μοιάζει με κάτι που αξίζει κάποιος να αγοράσει και να διατηρήσει».

Οι πωλήσεις των βιβλίων της βραχείας λίστας παρουσίασαν φέτος άνοδο 127% σε σχέση με πέρσι. Ήταν η καλύτερη εμπορικά χρονιά για το βραβείο που απονέμει η πολυεθνική εταιρεία “Man”. Συγκεκριμένα το βιβλίο του νικητή έχει πουλήσει πάνω από 27.500 αντίτυπα απ’ τις αρχές Αυγούστου όταν και κυκλοφόρησε.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το 150 σελίδων μυθιστόρημα του Τζούλιαν Μπαρνς δεν είναι το πιο σύντομο που έχει βραβευτεί ποτέ με το Μπούκερ. Η Πενέλοπε Φιτζέραλντ κατέχει το ρεκόρ συντομίας με το μυθιστόρημα “Offshore” που είχε κερδίσει το 1979 με 132 σελίδες.

Το νέο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς ετοιμάζεται απ’ τις εκδόσεις “Μεταίχμιο” και θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά την άνοιξη του 2012.

…more

Follow @maitr_margarita

 

Τα έξι μυθιστορήματα που διεκδικούν το Μπούκερ 2011

Το «Βήμα» παρουσιάζει τις υποψηφιότητες της βραχείας λίστας | ΤΟ ΒΗΜΑ | του Γρηγόρη Μπέκου

Οι τίτλοι της βραχείας λίστας του Μπούκερ 2011

Ο νικητής ή η νικήτρια ανακοινώνεται την Τρίτη 18 Οκτωβρίου. Το βραβείο συνοδεύεται απ’ το χρηματικό έπαθλο των 50.000 λιρών.

Τζούλιαν Μπαρνς – «The Sense Of an Ending» (Jonathan Cape)

Ο Τόνι Γουέμπστερ και ο Άντριαν Φιν γνωρίζονται στο σχολείο και γίνονται φίλοι. Μοιράζονται τις ανησυχίες της αφυπνισμένης σεξουαλικότητάς τους κι επιπλέον το πάθος για τα κορίτσια και το διάβασμα στη δεκαετία του 1960. Ορκίζονται ότι θα μείνουν φίλοι για πάντα. Ο Άντριαν όμως αυτοκτονεί. Ήταν ένα παράξενο και έξυπνο παιδί, χαρακτηριζόταν από μια ιδιότυπη σοβαρότητα και τη βαθιά του αγάπη για τη φιλοσοφία και την ιστορία. Ο Τόνι, μεσήλικας πια, αναγκάζεται να κάνει τον απολογισμό μιας ήρεμης, «κανονικής» κατά τ’ άλλα ζωής, όταν λαμβάνει ένα γράμμα απ’ έναν δικηγόρο.

Πάτρικ Ντε Γουίτ – «The Sisters Brothers» (Granta)

Όρεγκον 1851. Δυο αδέλφια, ο Έλι και ο Τσάρλι, διαβόητοι κακοποιοί και πληρωμένοι δολοφόνοι, ξεκινούν για το Σαν Φρανσίσκο με σκοπό να «καθαρίσουν» έναν μυστηριώδη άνδρα με το όνομα Χέρμαν Κέρμιτ Γουόρμ για κάποιον απροσδιόριστο λόγο. Τα δύο αδέλφια έχουν συνηθίσει το αίμα, ανέκαθεν είχαν τη συνήθεια να σκοτώνουν ανθρώπους και πάντα τους περιτριγύριζαν ένα σωρό φονιάδες. Στο περιπετειώδες ταξίδι τους έρχονται αντιμέτωποι με απρόσμενες εξελίξεις και βίαια περιστατικά. Είναι η εποχή που στην Άγρια Δύση ο «πυρετός του χρυσού» κατασκευάζει το αμερικάνικο όνειρο με εκκωφαντικό πιστολίδι και άπληστους χρυσοθήρες.

Κάρολ Μπιρτς – «Jamrach’s Menagerie» (Canongate Books)

«Γεννήθηκα δυο φορές. Πρώτα σ’ ένα ξυλόσπιτο που προεξείχε πάνω απ’ τα μαύρα νερά του Τάμεση, κι ύστερα πάλι, οκτώ χρόνια αργότερα στην Ράτκλιφ Χάιγουεϊ, όταν ο τίγρης με πήρε στο στόμα του κι άρχισαν όλα στην πραγματικότητα». Ο Τζάφι Μπράουν είναι ένα μικρό ανυπεράσπιστο παιδί όταν του επιτίθεται ένας τίγρης της Βεγγάλης στο Ίστ Εντ του Λονδίνου. Τον σώζει ο ιδιοκτήτης του τίγρη, ο Τσαρλς Τζάμρακ, εισαγωγέας και προμηθευτής εξωτικών και άγριων ζώων σε τσίρκα.

Έσι Εντούτζιαν – «Half Blood Blues» (Serpent’s Tail)

Ο Ιερώνυμος Φολκ, στα δεκαεννιά του χρόνια, είναι ένας εξαιρετικά ταλαντούχος τρομπετίστας. Είναι ένας μαύρος πολίτης στη Γερμανία του Τρίτου Ράιχ και της «Αρίας Φυλής». Ανήκει σε μια δημοφιλή μπάντα της τζαζ μουσικής στην οποία έχουν απαγορευτεί οι ζωντανές εμφανίσεις στο Βερολίνο των τελών της δεκαετίας του 1930. Οι Ναζί έχουν απαγορεύσει αυτές τις «εκφυλιστικές» μελωδίες. Με δυο Αφροαμερικανούς φίλους του και μέλη της μπάντας, τον Σιντ Γκρίφιθς και τον Τσιπ Τζόουνς, ο Ιερώνυμος δραπετεύει στο Παρίσι το 1939 όπου, όταν πλέον κηρύττεται ο πόλεμος και εισβάλλουν οι Γερμανοί, κρύβονται μέχρι να βρουν τρόπο να ξεφύγουν εκ νέου απ’ τους διώκτες τους της Γκεστάπο.

Α. Ντ. Μίλερ – «Snowdrops» (Atlantic)

Το πρώτο μυθιστόρημα του Α. Ντ. Μίλερ ένα ψυχολογικό δράμα που εκτυλίσσεται στη διάρκεια ενός μοσχοβίτικου χειμώνα, όταν η ηθική πυξίδα ενός τριαντάρη Εγγλέζου αποπροσανατολίζεται από τις εκμαυλιστικές ευκαιρίες που του παρουσιάζονται στην καινούργια Ρωσία. Ο δυτικοευρωπαίος Νικ βρίσκεται στη Μόσχα για να μεταφέρει εκεί τα φώτα της ελεύθερης οικονομίας, αλλά και για να εκμεταλλευτεί τις πιθανότητες πλουτισμού που του παρέχει η μετασοβιετική Ρωσία, μια χώρα ηδονισμού κι απελπισίας, διαφθοράς κι αθωότητας, με μαγικές ντάτσες και χλιδάτα νυχτερινά κέντρα, όπου μυστικά -και πτώματα- αποκαλύπτονται μόνο όταν αρχίζει να λιώνει το χιόνι. Στη Μόσχα ο Νικ γνωρίζει και τη γοητευτική Μάσα.

Στίβεν Κέλμαν – «Pigeon English» (Bloomsbury)

Ένα εντεκάχρονο αγόρι, ο Χάρισον Οπόκου ή αλλιώς Χάρι, που έχει πρόσφατα φτάσει από την Γκάνα με τη μητέρα του και τη μεγαλύτερη αδελφή του, αποφασίζουν να εγκατασταθούν σε μια περιοχή με δημοτικά διαμερίσματα, όπου συνυπάρχει πλήθος μεταναστών. Ο Χάρι προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καινούργια του εγγλέζικη ζωή βλέποντας, ακούγοντας και προσπαθώντας πάντα με καλή διάθεση να μάθει όλα τα μαγικά τρικ που θα του εξασφαλίσουν την επιβίωσή του στην πόλη: τις συμμορίες στους δρόμους, το ντύσιμο, το περπάτημα. Όταν όμως ένα αγόρι βρίσκεται ξαφνικά μαχαιρωμένο στον δρόμο και η αστυνομία συναντά ένα τείχος σιωπής, ο Χάρι, εξαιρετικά αισιόδοξη φύση, αποφασίζει να διερευνήσει μόνος του το έγκλημα, θέτοντας σε κίνδυνο τον εύθραυστο ιστό που έχει πλέξει η μητέρα του για να κρατήσει την οικογένειά της ασφαλή.

…more

Follow @maitr_margarita